Haar verhaal rolde eruit. Het wilde gedeeld worden. Herinneringen kwamen bovendrijven. Tranen rolden over haar wangen. Maar onder die tranen zag ik het gebeuren. De gloed. Een glimlach brak door. Onder die tranen begon haar gezicht te stralen. Haar woorden bleven rollen, net als haar tranen. De tranen symboliseerden haar pijn, het missen. Maar wauw. Haar gezicht daaronder. Het was pure trots. Echte liefde.
Durf jij de liefde in rouw te voelen?
Rouwen is lelijk. Pijnlijk. Hard. Rauw. Daar hoeven we geen mooie woorden aan te geven, geen lieve koekjes over te bakken of doekjes om te winden. Rouw is niet iets schattigs. Rouwen is keihard werken.
Rouw confronteert je met jezelf. Als je verliest, staat je hele wereld op zijn kop. Soms is het net of je hele leven op losse schroeven staat. Of sterker nog, dat een deel van die schroeven eruitgeklapt zijn en je op zoek moet naar de schroeven, voor je je leven weer wat op orde krijgt.
Dus nee, we gaan hier niet doen alsof rouw zo liefdevol is. Maar er is wel iets anders aan de hand. Rouw heeft een sterke binding met liefde. Met liefde die geweest is of liefde die je gemist hebt.
Als we rouwen, verliezen we door het missen, het verdriet en de pijn soms de liefde die er ook was. En daarom is er de Dag van Liefde en Rouw. Een dag waar we open en eerlijk delen. Waar we goudeerlijk kijken naar wat rouw nu precies met ons doet. Maar waar we óók op zoek gaan naar de liefde. Liefde voor onszelf en liefde voor die ander, die mist. Waar zit die liefde? Hoe is het om ook weer even heel bewust contact te maken met die liefde? Durf je dat weer te voelen?
Een workshop rondom rouwverwerking
De Dag van Liefde en Rouw is een prachtige, waardevolle dag. Dat stel ik als organisator niet alleen, dat vertellen ook de deelnemers zelf. Het is een intensieve dag, één waarop alles in jou weer in beweging wordt gebracht. Maar door die beweging komen dingen ook op een nieuwe plek terecht. En wat is het naast intensief vaak toch ook fijn om te horen hoe anderen eenzelfde zoektocht lopen. Ieder met haar eigen verhaal, maar altijd die herkenning in het verhaal van de ander.
Op de Dag van Liefde & Rouw is er ruimte voor rouw én ruimte voor liefde, voor trots, voor alles wat er nog meer is. Er is ruimte voor jezelf, voor je lijf. En het is zo fijn om op deze dag weer even contact te maken met al dat moois, met die liefde, met alles wat er is.
Je gaat op verschillende manieren aan de slag met de thema's rouw en liefde. Daarmee is het een dag die -al is het maar een klein stukje- bijdraagt aan het verweven van rouw in jouw leven.
Rouw, liefde en (h)erkenning
‘Wat een bijzondere dag van liefde en rouw in Zwolle. Het is fijn om ervaringen te delen en fijn om herkenning te zien en te voelen in de verhalen, ook al heeft iedereen zijn eigen verhaal.
De sfeer was goed, alles kon en mocht gezegd worden. Wat voelde het goed om de hele dag de naam van onze mooie dochter te kunnen noemen. Als inzicht nam ik mee naar huis dat naast het verdriet dat ze er niet meer is, de liefde en trots voor onze dochter vele malen groter is! Bedankt daarvoor Arianne.'
Nog even terug naar de dame in de intro. Ze voelde het zelf ook. Die glimlach onder haar tranen. De trots en de liefde. Gun jezelf dat ook. Ik laat je op de Dag van Liefde en Rouw ervaren dat rouw niet alleen gaat over verdriet en gemis, over zwaarte, maar ook over liefde. Over liefde voor die ander én liefde voor jezelf. Over anders leren vasthouden en weer opnieuw leren genieten van het leven.
De liefde, die soms door rouw onder pijn en verdriet verstopt ligt, is oneindig. Die houdt nooit op. Die mogen we blijven koesteren. Gun jezelf om midden in die rouw contact te maken met de liefde. Of je verlies nu korter of langer geleden is, dat maakt helemaal niet uit. Verliest telt niet in tijd. Liefde ook niet.
Een aantal keren per jaar vindt er een Dag van Liefde en Rouw plaats. Zorg dat je erbij bent!
Reactie plaatsen
Reacties