Mag ik me even voorstellen?
Mijn naam is Arianne Wennekes, 36 zomers jong, geboren in Elspeet en met het huwelijksbootje de IJssel overgestoken.
Dat het leven soms grote lessen uitdeelt, weet ik als geen ander. Ik liep de nodige averij op in en door het leven, maar tijdens elke klap zocht ik, om te ontdekken wie ik ben te midden van al dat tumult. En na elke klap stond ik weer op; ook na het overlijden van onze dochter Aimée en het afscheid nemen van onze verdere kinderwens. Juist die periode zorgde ervoor dat ik eindelijk dat heft van het leven eens in eigen hand nam. Ik gooide het roer om, besloot mijn hart te volgen, startte met schrijven, verdiepte mij in het vakgebied rouw én leef nu mijn missie in het ruimte maken voor rouw. En nu sta ik hier, volop genietend van het leven. Intens en bewust levend in het hier-en-nu. Nooit zonder het verlies, maar met een grote levenswinst.
Ik geloof dat je ondanks én door al die tegenslag kunt groeien. Dat het leven je steeds opnieuw uitdaagt om er weer iets van te maken. Juist door het overlijden van onze dochter Aimée leerde ik dat ik volledig mijzelf mocht worden, mezelf lief mocht hebben als geen ander en het leven met al zijn hoogte- en dieptepunten mocht omarmen. Die kunst van het leven geef ik graag door.
Het wonder van het leven
In 2016 mochten wij voor het eerst ouders worden van Julian. In 2017 hielden we opnieuw een prachtig wonder in onze armen, Aimée. Ze werd geboren met een ernstige hartafwijking en een operatie bleek niet mogelijk. Vier weken lang genoten we intens van ons prachtige meisje. Toen overleed ze, thuis, in de geborgenheid van onze armen.
Op het moment dat haar hartje stopte met kloppen, klopte er niets meer van ons leven. Ons gezin was niet langer compleet. Rauwe golven rouw overspoelden ons. Al die tijd schreef ik alsof mijn leven er vanaf hing. Het was mijn lijntje naar de buitenwereld, mijn manier om staande te blijven in die overspoelende golven rouw. Het schrijven liet me zien wie ik was midden in al dat geweld. Al schrijvende ontdekte ik de kracht om weer op te staan, om het leven weer ten volle te leven. Al schrijvend leerde ik die ene belangrijke waarheid: ik ben goed genoeg zoals ik ben. Ik hoef niemand te zijn, niets te presteren. Ik ben. En dat alleen al is het wonder van het leven.
Mijn missie
Op 2 november 2018 presenteerde ik mijn boek Zwarte Roze Wolk - Over liefde en loslaten. Nog geen jaar later stond Schrijf je Rouw. Ik wilde de levenslessen doorgeven én anderen kennis laten maken met de kracht van schrijven. Van het één kwam het ander. Na Schrijf je Rouw ontstond De vRouwclub en voel ik een grote drive om ruimte te maken voor rouw, verlies in onze huidige maatschappij en wil ik inspireren dat groei en een waardevol leven na rouw en verlies mogelijk is.
Rouwen is vaak hard werken. Het zet je leven op zijn kop en kan je overspoelen. In dit proces vind je jezelf opnieuw uit. Wie ben je? Wat bracht je hier? Wie wil je zijn, nu, na dit grote verlies? Heftige levensgebeurtenissen geven je de gelegenheid om jezelf opnieuw uit te vinden. Schrijven, delen met anderen of individuele rouwbegeleiding in een uniek traject kan je helpen in dit bijzondere proces. Ik geloof dat er leven is na tegenslag, na de dood, en dat het mogelijk is om op te staan en weer te LEVEN.
Even snuffelen? Download hieronder het gratis e-book of probeer het schrijven eens uit met de minicursus.