Je hebt altijd een keuze. Of niet?

Gepubliceerd op 23 maart 2023 om 18:00

'Je hebt altijd een keuze.' Het wordt soms te pas en te onpas geroepen. En het kan een schop tegen het zere been zijn als jij zojuist door het leven volledig gepasseerd lijkt. Je verloor iemand die je intens dierbaar was. Je kreeg te horen dat je gezondheid niet meer (volledig) terugkomt. Je kinderwens zal onvervuld blijven. Er valt genoeg te noemen waarbij het leven je niet een ja/nee-keuzeformulier geeft. Het leven gebeurt. En toch... heb je daarbinnen ergens een keuze. Ik wil er twee dingen met je over delen.

1. Je kunt én mag je houding bepalen bínnen dat wat het leven geeft.

Het leven is dat wat gebeurt tussen je geboorte en je dood, roep ik vaak. Enerzijds gebeuren daarin dus simpelweg dingen die jíj niet kunt beïnvloeden, zoals we hierboven al noemden. Dat kunnen flinke tikken zijn, met de nodige gevolgen. Gevolgen die vragen om ademruimte, om bezinken, om liefdevol naar jezelf kijken en om jezelf opnieuw uitvinden. 

Anderzijds betekent het feit dat de dingen nu eenmaal gebeuren niet dat je al die dingen dan maar als een soort slappe lappenpop over je heen moet laten komen. Want já, die gebeurtenissen hakken er soms in. Hebben grote gevolgen. Maar je mag en kunt daarin wél steeds op zoek naar jouw houding daarbinnen. 

 

Jezelf een aantal vragen stellen is daarin helpend.

  • Wat raakt me hierin precies?
  • Waar voel ik angst voor?
  • Waar zit precies mijn verdriet, boosheid, pijn? Wat vraagt ruimte? Durf ik dat eruit te laten komen? En op welke manier zou ik dat willen?
  • Wat is helpend voor mij op dit moment?
  • Wat of wie heb ik nodig ter ondersteuning?
  • Wat wil ik? Waar verlang ik naar? En welke stappen kan ik daarin zetten?

Jezelf vragen stellen helpt je om in deze processen je houding te bepalen. Zo kozen wij er na het overlijden van onze dochter bijvoorbeeld heel bewust voor om een aantal dingen die voor ons níet helpend waren niet te doen. Kraambezoeken bijvoorbeeld. Of zaken die ons meer energie kostten dan dat ze opleverden. Anderzijds kozen we er ook voor een aantal zaken wél heel bewust te doen. De pijn aangaan. De lege plek voelen. Hulp inschakelen toen we afscheid moesten nemen van onze kinderwens. De regie houden over onze agenda. Dingen doen die ons ook iets opleverden, hetzij qua energie, hetzij qua lucht/ruimte/liefde/whatever. Op dat stuk kan én mag je dus zelf je houding bepalen binnen dat wat het leven geeft. Zodat het leven weer leefbaar(der) wordt.

2. Durf de verantwoordelijkheid te nemen over de gevolgen van je keuzes.

Dit punt is misschien nog wel belangrijker. Want hoe vaak roepen we dat we geen keuze hebben? Dat iets nu eenmaal van ons verwacht wordt? Dat het zo hoort? Dat je het toch ook niet kunt maken om...?
Als je dat gevoel hebt, dan bevraag ik je met liefde op dat stuk. Heel vaak zit het namelijk niet in geen keuze hebben, maar in de verantwoordelijkheid nemen over de gevolgen van je keuzes. Regelmatig kom je daar jezelf tegen. 

Want als ik tegen die collega moet zeggen dat ik toch niet werk, dan... heb je het ongemak dat je collega het nu op moet lossen of zelf over grenzen gaat te verdragen inderdaad.

Als ik hem of haar zeg dat ik het nog niet zie zitten om op kraambezoek te komen, dan... of als ik aangeef dat ik niet op die uitvaart kom, dan... heb je de teleurstelling, het verdriet, onbegrip of de boosheid van die ander te verdragen inderdaad.

Je keuzes hebben gevolgen. En dat geeft ongemak. Durf je kwetsbaar te zijn? Durf je het ongemak te verdragen wat daarbij komt kijken? Durf je de pijn of teleurstelling van de ander te verdragen? (En ja, dat mag je vaak ook bij de ander laten, omdat díe persoon nu eenmaal geraakt wordt op zijn eigen pijn).

Dus nee, je hebt niet zozeer een keuze in wat het leven aan je uitdeelt. En ja, je hebt vaak wél een keuze in hoe je daarbinnen je houding bepaalt. Als je tenminste voorbij de gangbare mores durft te kijken én de gevolgen van jouw keuze durft te (ver)dragen. Durf je dat, dan volgt daarop het gevoel van regie over je leven, over je rouw, over je houding binnen dat wat er op je pad komt.

Voel je weerstand als het over keuzes gaat?

Triggert het je ergens? Heb jij het gevoel dat het leven je overspoelt en zoek je nog naar die grip? Voel je weerstand? Sta je voor keuzes die je spannend vindt om te maken? 
Kom vooral. Ik luister graag naar je. Ik geef je de ruimte om jóuw proces te verkennen. Stel je vragen om tot jouw keuze te komen. Ondersteun je in het verdragen van de gevolgen van je keuze. En geniet met jou als je daarna het gevoel ervaart dat je grip hebt op je leven, óndanks wat er op je pad komt. Verlang je daar naar? Stuur me even een berichtje via de contactpagina. Ik kijk er naar uit om met je in gesprek te gaan!