Mag ik me even voorstellen?
Foto: Linse van Dijk
Mijn naam is Arianne Wennekes, 37 zomers jong, geboren in Elspeet en met het huwelijksbootje de IJssel overgestoken.
Dat het leven soms grote lessen uitdeelt, heb ook ik ervaren. In al die levenslessen kwam ik erachter dat schrijven hielp. Het hielp om rust te vinden en om te ontdekken wie ík ben, ondanks en dankzij alles dat op mijn pad komt.
Na elke gebeurtenis stond ik weer op, zo ook na het overlijden van onze dochter Aimée en het afscheid nemen van onze verdere kinderwens. Juist die periode zorgde ervoor dat ik dat heft van het leven eens in eigen hand nam. Ik verdiepte mij in de vakgebieden rouw en schrijven én leef nu mijn missie in het ruimte maken voor rouw en verlies, voor het doorgeven van de kunst van het leven en het leren leven in de breedste zin van het woord.
Ik geloof dat je ondanks én door tegenslag kunt groeien. Dat het leven je steeds opnieuw uitdaagt om er weer iets van te maken. Juist door het overlijden van ons kind leerde ik dat ik volledig mijzelf mocht worden, mezelf lief mocht hebben als geen ander en het leven met al zijn hoogte- en dieptepunten mocht omarmen.
En nu sta ik hier, ondanks al het verlies, volop genietend van het leven. Intens en bewust levend in het hier-en-nu. Nooit zonder het verlies, maar met een grote levenswinst. En precies die levenskunst geef ik graag aan je door.
Het wonder van het leven
In 2016 mochten wij, voor het eerst, ouders worden van een zoon. In 2017 hielden we opnieuw een prachtig wonder in onze armen, onze dochter Aimée. Ze werd geboren met een ernstige hartafwijking en een operatie bleek niet mogelijk.
Vier weken lang genoten we intens van ons prachtige meisje. Toen overleed ze. Thuis, in de veilige geborgenheid van onze armen.
Op het moment dat haar hartje stopte met kloppen, klopte er niets meer van ons leven. Ons gezin was niet langer compleet. Rauwe golven rouw overspoelden ons.
Al die tijd schreef ik alsof mijn leven er vanaf hing. Het was mijn lijntje naar de buitenwereld, mijn manier om staande te blijven in die overspoelende golven rouw. Het schrijven liet me zien wie ik was midden in al dat geweld. Al schrijvend ontdekte ik de kracht om weer op te staan, om het leven weer ten volle te leven.
En nog belangrijker: al schrijvend leerde ik die ene belangrijke waarheid. Ik ben goed genoeg zoals ik ben. Ik hoef niemand te zijn, niets te presteren. Ik ben. En dat alleen al is het wonder van het leven. Dat wil ik jou ook laten voelen en ontdekken.
Foto: Momenten Fotografie
Mijn missie: jou leren leven na verlies
Op 2 november 2018 bracht ik mijn boek Zwarte Roze Wolk - Over liefde en loslaten uit. Nog geen jaar daarna lanceerde ik Schrijf je Rouw. Ik wilde de levenslessen doorgeven én anderen kennis laten maken met de kracht van schrijven. Van het één kwam het ander. Ik voel een grote drive om ruimte te maken voor een andere manier van omgaan met rouw en verlies en ik wil hen die verliezen inspireren door te laten zien dat groei en een waardevol leven na rouw en verlies mogelijk is.
Rouw zet je leven op zijn kop en kan je overspoelen. In dit proces vind je jezelf opnieuw uit. Wie ben je? Wat bracht je hier? Wie wil je zijn, nu, na dit grote verlies? Heftige levensgebeurtenissen geven je de gelegenheid om jezelf opnieuw uit te vinden. Schrijven, delen met anderen of een goed gesprek kan je helpen in dit bijzondere proces. Ik geloof dat er leven is na tegenslag, na de dood, en dat het mogelijk is om op te staan en weer te LEVEN.
Even snuffelen? Download hieronder het gratis vRouwmagazine of probeer het schrijven eens uit met de minicursus.