Dat het leven soms grote lessen uitdeelt, weet ik als geen ander. Ik liep de nodige averij op in en door het leven, maar tijdens elke klap schreef ik, om te ontdekken wie ik ben te midden van al dat tumult. En na elke klap stond ik weer op.
Het leven gaf die klappen, terwijl ik midden in het leven stond. In een fase waarin iedereen aan het opbouwen was, trouwde, kinderen kreeg, namen wij afscheid van ons kind en onze verdere kinderwens. Hoe maak je ruimte voor rouw als de wereld om je heen doorgaat? Door te besluiten dat jouw leven anders mag. Ik geloof dat je ondanks én door tegenslag, pijn en verdriet kunt groeien. Ik gooide het roer om. Stopte met mijn baan in het ziekenhuis, ging aan de slag als tekstschrijver én volgde de opleiding tot rouwbegeleider. En nu sta ik hier, volop genietend van het leven. Intens en bewust levend in het hier-en-nu. Nooit zonder het verlies. Maar met een grote levenswinst.
Nooit leefde ik namelijk meer voluit dan nu, van mijn tenen tot mijn kruin. Juist door het overlijden van onze dochter Aimée leerde ik dat ik volledig mijzelf mocht worden. Meer over Arianne